Benim bildiğim tek bir dil vardır sevginin dili AŞK ın dili başka bir dil kullanmam ben ... Hele ki aşıkken ben sadece o dili, bildiğim en güzel dili kullanırım aşkı, aşkla konuşurum aşkı aşkla yaşarım aşıken ben adarım kendimi aşka aşık olduğuma.
Ve hiç korkmadım aşktan ve hiç yılmadım aşktan... Hiç mi çekmedim aşk acısı? Elbette çektim. Hiç mi çektirmedim aşk acısı? Elbette oldu benim de terk etmelerim, ama hiç aldatmadım, hiç kandırmadım, vazgeç melerim oldu... cayma larım oldu... bık malarım oldu ... terk ediş lerim oldu bunların hepsi oldu. Ancak hiç aldatmalarım olmadı... Ben aşklarım la kavga etmeyi hiç beceremedim ben kavganın dilini bilmedim hiç.. Onun için hiç kavga edemedim ben aşklarım la
Peki hayatta hiç mi kavgam olmadı?
Elbette oldu...
Kavganın dilini bilmediğim için, hep düşmanımın diliyle kavga ettim. Bilmediğim dilde onu taklit ettim onun içindir ki ben düşmanlarıma en az onlar kadar sert oldum... Tuzak kurmayı öğrenemedim belki.... Ama sert olmayı öğrendim.
Hiç bir zaman aşklarıma Düşman olmadım hiç Bir zaman aşklarım la düşmanlarımı karıştırmadım hiç bir zaman onların mutsuzlukları ile mutlu olmadım.
işte o nedenledir ki Ben
"SEVGİMİ VE AŞKIMI KENDİ DİLİMDE YAŞARIM... KAVGALARIMI DA DÜŞMANIMIN DİLİ İLE YAPARIM."
ÇağlayanB
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder